Türk Halk Müziği’nin usta ismi İsmail Hakkı Demircioğlu, 1957 yılında Rize / Pazar’da dünyaya geldi. İlkokul, ortaokul ve liseyi Pazar’da okuyan Demircioğlu, 1980’de İ.T.Ü. Türk Müziği Devlet Konservatuvarı, Temel Bilimler Bölümü’ne girdi, 1984’te mezun oldu. 1984 – 1986 yılları arasında Ruhi Ayangil’in Türk Müziği Orkestra ve Korosu’nda bas olarak çalıştı. Sanatçı, 1987’de Ruhi Su Dostlar Korosu’nda, Timur Selçuk ve Sarper Özsan’ın çalıştırdığı dönemde, yine bas olarak çalışmalara katıldı.

Bu dönemde ‘Türkülerimiz ve Sırdaş Türküsü’ isimli iki albüm çıkaran Demircioğlu, 1998’de ‘Gülün Kokusu Vardı’ ve 2000’de ‘Anadolu Beşik’ adlı albümlerde yakın dostu Erkan Oğur’a eşlik etti. ‘Anadolu Beşik’ albümünde ağırlıklı olarak Doğu bölgesinin tınıları hâkim. Kul Hüseyin’in pek bilinmeyen nefes’i ‘Zamanede Bir Hal’, Pir Sultan Abdal’dan ‘Karşıda Görünen Ne Güzel Yayla’ Erkan Oğur’un yanık sesine pek yaraşan Elazığ yöresi türküsü ‘Bir Şuh -i Sitemkâr’, ‘Kul Ahmet’ten ‘Seher Yeli’ gibi örneklerle albüm, geçmişin mucizesinin bugüne taşındığı bir mücevhere dönüşüyor.

Karadeniz’de hüznün de var olduğunu hatırlatan Demircioğlu, son olarak da 2004 yılında, hüznün hakim olduğu solo albümü ‘Nasibolsa’yı çıkardı. Demircioğlu’nun uzun zamandır yapmayı düşündüğü albümde, sanatçının 20 yıl öncesinden başlayarak bestelediği 5 şiir, sözü ve müziği Bahar Alkaya’ya ait geleneksel karakterde bir deyiş yer alıyor. 12 parçanın yer aldığı albümde yine Alkaya’nın derlediği bir ağıt, Rize Çamlıhemşin / Çat’ta Servet Çamoğlu’ndan öğrendiği ‘Osman’ın Ağıtı’ ile birlikte 4 halk türküsü bulunuyor.